Działka znajduje się w strefie Wielkopolskiego Parku Narodowego. Przyroda pełni tu kluczową rolę. Genius loci miejsca, czyli jego duch, to wiekowa olcha, drzewa przy brzegu jeziora dające cień i schronienie przed słońcem. To szum liści i wody, wiatr, ptaki i ich śpiew. Natura daje nam wolność, spokój. Stanowimy jej część. To piękno przyrody porusza jako coś, co wykracza poza nas. Istotą dla miejsca jest odcięcie się od miejskości podpoznańskiej wsi, od chaotycznie narastającej architektury. Stworzenie enklawy spokoju. Otwartej przestrzeni na jezioro i drzewa.
Funkcja. Wejście do budynku znajduje się od strony wschodniej. Jest jak początek dnia. Zaprasza zielenią, wpływającą przez szklane drzwi, jednocześnie otwiera się widokami na wszystkie strony świata. Hol przestrzennie łączy się z salonem i stanowi jego część, pełni funkcję reprezentatywną dla sztuki, a także oddziela strefę dzienną od strefy nocnej. Część sypialniana skierowana jest oknami na jezioro od strony zachodniej.
Forma budynku jest podporządkowana funkcji i z niej wynika. Stanowi dwie przecinające się bryły z dachami dwuspadowymi. Elewacje pokryte deskami modrzewiowymi. Szkło i żelbet emanuje swoją współczesnością, stanowiąc jednocześnie wykończenie wnętrz i będąc właściwym tłem dla obrazów.